Open brief aan An

Liefste An,

Misschien weet je, misschien ook niet. Ik ben al een tijdje gestorven. Het is geen schande dat het niet zou weten. Tot op heden heeft enkel Laurentien mij spontaan een verklaring gevraagd via msn/skype, hoe je het maar noemt tegenwoordig. Zelfs mijn ouders, Amoretto en Say, hebben zich niets aangetrokken van mijn lot sinds hun terugkeer van de noordelijke landen. Daarom zal ik mijn gebruikelijke naam niet gebruiken. Niet dat ze het zullen merken...

Via via heb ik vernomen over de burgeroorlog en het verraad van enkele burgers, waaronder Elchan en Mathildis. Cynisch genoeg heb jij me ooit verweten dat ik onterecht wantrouwen en haat koesterde tegenover de familie waartoe beide dames behoren, namelijk Mérode. De tijd onthult de waarheid wanneer hij daar klaar voor is en die tijd is eindelijk gekomen
Jammer genoeg zal niemand de erkenning geven die daarbij hoort, ook jij niet. Het ligt niet in de aard van de mens om dat te doen. Ik verwacht het ook niet.

De situatie waarin Holland momenteel verzeild is, werd door haar inwoners zelf in de hand gewerkt. Noch de Hollander in het algemeen, noch de Rotterdammer in het bijzonder is vrij van blaam. Rotterdam is in een terugval terecht gekomen sinds april/mei. Toevallig of niet, net de periode dat Mathildis voor de eerste maal verkozen werd tot burgemeester. Of ze daadwerkelijk schuld treft aan dit feit, laat ik u zelf uitmaken... Desalniettemin bleef de meerderheid haar ten alle tijden steunen. Hopelijk breekt hen dat nu extra zuur op.
Vergiffenis is een van de mooiste waarden. Het wordt geprezen door onze geliefde Jah en diens volgelingen. Godsdienst maakt het volk blind en naïef. Ongeacht reputatie of kwaliteit van eender welke individu, mensen of groeperingen die eenmaal in staat zijn tot grootschalige oplichting of diefstal, zullen dit herhalen wanneer de mogelijkheid zich aanbiedt. Holland schonk deze mogelijkheid zonder pardoes in de schoot van Asma en familie. Ook de partij ONS, maar even goed PvO en HG, treffen hier een enorme schuld. Er zijn voldoende functies binnen de raad om verdachte individuen op een 'veilige' plek te zetten, ver weg van de verlokkingen van klinkende gouden munten. Steeds weer heeft Holland het lef om de kat(er) bij de melk te zetten. Dan moeten ze niet verrast zijn dat er niet veel meer overblijft...

Vanuit de rancune voor het Graafschap wens ik geen gunstige strijd toe. Doch een overwinning die Holland naar de afgrond brengt.

Veel liefs uit het paradijs,
Pebels Niemandszoon